Od zawsze bałam się raka. Długiej, wykańczającej ciało i duszę choroby, trawiącej wszystkie zmysły i moje przekonania o sobie. Tonącego w czarnych myślach umysłu mojego i wszystkich tych, którym jestem bliska. Walki na którą nie jestem gotowa.
Gdybym w jednym zdaniu miała zdefiniować, czym jest dla mnie życie, to stwierdziłabym, że jest to umiejętność zachowania równowagi między braniem, a dawaniem.
Są takie miejsca na świecie, gdzie praca łączy się z przyjemnością, dobrą zabawą, kreowaniem elegancji i rozbudzaniem rozkoszy. Praca, której misją jest odkrywanie wciąż nowych sposobów na zwiększenie doznań zmysłowych i szerzenie wiedzy na temat pozytywnej seksualności.
15 lat to wystarczająco długo, żeby dobrze kogoś poznać, nauczyć się wyczuwać jego nastroje, zdążyć przywiązać, pokłócić kilka razy i zrozumieć, że nie można bez siebie żyć. A jednak to wciąż zbyt krótko, żeby zdążyć się kimś nasycić.